Co się dzieje po śmierci?

Źródło: http://image.ceneo.pl/
data/products/8451003/i-pielgrzymka-
duszy-co-sie-dzieje-po-smierci.jpg

Każdy z nas zadał sobie takie pytanie choć kilka razy w życiu. Nie to, że jestem jakaś psychiczna, chcę popełnić samobójstwo czy chcę was przestraszyć. Nic z tych rzeczy. Jeszcze kawał życia przed nami, trzeba się nim cieszyć i wykorzystywać każdy dzień :D Po prostu chciałam wam polecić ciekawą książkę :). Okej, powaga. Nasuwa mi się pewien cytat :"W obliczu śmierci nie ma sprytnych, nie ma odważnych, straszy brak uzyskania drugiej szansy" (O.S.T.R."1 na 100").
Ale czy naprawdę trzeba się bać?
Co nas czeka?
Niebo lub piekło?
Reinkarnacja?
Nicość?
Co się stało z tymi, którzy odeszli "tam" przed nami?
Czy ich spotkamy?
Teorie na temat tego, co nas czeka "w innym świecie" idealnie opisuje książka pt. "Pielgrzymka duszy. Co się dzieje po śmierci?" autorstwa Migene Gonzalez-Wippler. Ta książka daje nam nadzieję oraz pobudza ciekawość. Zmusza do zastanowienia. Raczej do czytania rano, kiedy się nie ma ważnych spraw na głowie, ponieważ po jej przeczytaniu można się poczuć trochę skołowanym :). Pełno jest w niej interesujących cytatów takich jak np.:

"Nie ma czegoś takiego jak kara. Z każdym życiem wiążą się specyficzne lekcje, które dusza powinna przyswoić, oraz ciężary, które musi zaakceptować."

"Świat astralny to stan istnienia, w którym znajdują się dusze ludzkie po śmierci fizycznej. Przebywamy w nim również w sposób naturalny podczas marzeń sennych."

Źródło: http://www.lublin.luteranie.pl/book/fot5/cmentarz1.jpg

"Samobójstwo niczego nie rozwiązuje, ponieważ osobowość nadal żyje i samobójca ponosi srogą karę za swoje działania"

"Wszystko ma dwoistą naturę i składa się z par przeciwieństw. Współistnieją ze sobą elementy pozytywne i negatywne oraz pierwiastki męski i żeński (..). Dusze bliźniacze, złączone miłością są w swej istocie bezpłciowe, gdyż ich jedność obejmuje dwa pierwiastki- męski i żeński (...). Gdy jednak dusza manifestuje się w materii, ulega na pewien czas podziałowi, by móc doświadczyć indywidualności i rozpoznać potrzebę jedności (...).
Każdy aspekt duszy inkarnujący w nowym ciele i formie, zapomina, kim jest, izolując się od swojej prawdziwej duchowej natury (...). Tym, czego dusza nigdy nie zapomina, jest poczucie niepełności, niekompletności (...). Dlatego, żyjąc w ciele fizycznym stale i podświadomie poszukujemy swojej "drugiej połowy" i często czujemy przyciąganie do istot, które przypominają nam - choćby w sposób bardzo niedoskonały - naszą duszę bliźniaczą."
Polecam :).